Boris is 3,5 jaar en hoog sensitief, net zoals zijn moeder Hester. Boris hangt erg aan zijn moeder en dat vindt ze zorgwekkend. Met name de nachten zijn zwaar, want Boris komt gemiddeld 3 keer per nacht naar haar toe. Hij is dan in complete paniek en heeft last van buikpijn. Zijn vader kan hem op die momenten niet troosten; hij wil dan alleen maar bij zijn moeder zijn. Dat valt Hester heel zwaar. Ze is moe, begrijpt niet waar dit gedrag vandaan komt en reageert soms boos en geïrriteerd naar Boris, terwijl ze dat helemaal niet wil. Met een individuele Opvoedopstelling onderzocht en veranderde Hester dit ‘claimgedrag’.
Emotionele afstand
Bij de start van de opstelling merkte Hester dat ze Boris (die niet fysiek aanwezig was, maar gerepresenteerd werd met een door Hester uitgekozen vloertegel), emotioneel op afstand hield. Dat maakte haar erg verdrietig en onzeker, omdat ze zichzelf totaal niet begreep. Om te onderzoeken of dit te maken had met de relatie tussen Hester en haar eigen ouder nodigede ik Hester uit om 2 vloertegels uit te kiezen die symbool stonden voor haar vader en moeder.
Haar vader
Ze voelde een groot verdriet toen ze haar aandacht op haar vader richtte. Hij is jaren geleden overleden, na een heel lang ziekbed, waarbij Hester veel voor hem gezorgd had. Ze durfde niet echt contact met hem te maken, want ze was bang te verbrokkelen. Het voelde veiliger voor haar om ‘geharnast’ rechtop te staan. Met dit sterke beschermingsmechanisme had ze zich tot nu toe staande weten te houden. Het had haar in haar jeugd gediend, maar later is het haar gaan belemmeren. Het maakte nu ook dat ze het moeilijk vond om zich emotioneel te verbinden met haar zoon. Om hier verandering in aan te brengen is het belangrijk om eerst het beschermingsmechanisme echt te zien en te bedanken voor zijn positieve intentie. Hester deed dat in de opstelling en merkte meteen een verzachting, waarna ze meer contact met haar vader durfde te maken. Ze kon hem ook vertellen dat ze uit liefde en loyaliteit een deel van zijn last (zijn ziekte) had gedragen en hem dat nu teruggeven. Hester realiseerde zich dat het zorgen voor hem vroeger de enige manier was om contact met hem te hebben (door zijn ziekte was er geen andere mogelijkheid), maar dat ze dat nu op een anders kon doen!
Haar moeder
Ten aanzien van haar moeder was Hester heel alert, omdat ze boosheid bij haar voelde. Ook vroeger kon haar moeder onvoorspelbaar boos worden, net zoals Hester dat nu soms had. Doordat ze zo bezig was met haar moeder in de gaten te houden, kon haar zoon minder goed zien. Dit bleek een herhalend patroon te zijn, want ook de moeder van Hester was niet in staat haar dochter te zien en zich emotioneel met haar te verbinden. Om te achterhalen wat daar de reden voor was, nam Hester plaatst op de vloertegel van haar moeder. Daar ervoer ze een groot verdriet, wat schuil bleek te gaan achter de boosheid. Ook voelde haar moeder zich erg alleen. Daarnaast merkte ze dat er iets tussen haar moeder en Hester in stond, waardoor haar moeder niet echt contact met haar kon maken. Het bleek een jong overleden familielid te zijn. Het verdriet en de boosheid hadden met zijn overlijden te maken. Vanaf het moment dat hij gezien werd en Hester haar moeders emoties begreep, stond hij niet meer tussen haar moeder en haarzelf in en was haar moeder in staat Hester te zien. Toen Hester weer op haar eigen plek ging staan, viel het haar op dat ze nu niet meer zo alert was naar haar moeder en dat ze zich nu door haar gezien voelde. Nadat Hester vervolgens het stukje last dat ze onbewust voor haar moeder had gedragen, had teruggegeven, voelde ze een grote opluchting.
Haar zoon
Nu Hester zich in de opstelling bewust was geworden van een aantal ‘verstrikkingen’ met haar ouders en hierin veranderingen had gebracht, kon ze emotioneel contact maken met haar zoon Boris en hem echt zien!
Het effect
Een paar weken later mailde Hester het volgende over de doorwerking van de opstelling:
“Direct na de opstelling voelde ik me kalm en overzichtelijk, maar wel enorm moe. Ik merk dat ik meer nadenk over wat ik als mens en moeder wil. Ik spreek me daarover nu ook vaker uit naar mijn man. Als ik moe ben, ga ik overdag even slapen bijvoorbeeld. Dat heb ik in het verleden nooit gedaan, omdat ik continue het gevoel had dat ik voor iedereen paraat moet blijven staan. Ook geef ik het nu aan als ik soms even een uur alleen wil zijn. Ik kan dat nu ook rustig uitleggen aan Boris. Daarnaast merk ik dat de situatie met mijn eigen familie verschoven is. De relatie met mijn moeder is aanzienlijk opgeknapt en ik durf meer een beroep op haar te doen. Ik zie haar niet meer als iemand die ik moet beschermen. Helaas slaapt Boris momenteel nog steeds slecht. Je had me gewaarschuwd dat zijn gedrag mogelijk tijdelijk erger kon worden en dat idee heb ik absoluut. Wat sinds de opstelling wél is veranderd, is dat nu mijn man hem nu ’s nachts ook kan troosten, waar voorheen alleen ik dat mocht doen. Dat betekent dus een positieve verandering wat betreft zijn claimgedrag naar mij toe en dat was ook de insteek van de opstelling! En hoewel ik me nog wel zorgen over hem maak, is daar ook iets veranderd: het is op minder verstikkende en controlerende manier. En dat is voor Boris natuurlijk heel fijn!”
Slecht slapen
Een maand later vertelde Hester dat het beter ging met Boris en dat hij blijer en minder bang is. Helaas slaapt hij nog niet goed. Toen ik Hester naar de geboorte van Boris vroeg, die opvallend veel paralellen met haar eigen geboorte bleek te hebben, werd duidelijk dat Boris een hele heftige start heeft gehad, waardoor de hechting tussen moeder en kind minder goed heeft kunnen plaatsvinden. Om dit stuk te helen en de moeder-zoon hechting alsnog te optimaliseren, deden Hester en haar man een Geboorte in Kaart sessie, waarna de veranderingen bij Boris onbeschrijflijk waren. Lees hier meer daarover.
Meer lezen?
Lees hier het verhaal van een moeder met sterke controledrang naar haar kinderen en hoe ze nu met meer ontspanning en vertrouwen in haar ouderschap staat.