Milan wordt op school gepest. Zijn zelfvertrouwen, dat toch al niet zo stevig is, brokkelt hierdoor verder af. “Ik haat mezelf” roept hij thuis geregeld en hij ontlaadt zich dan in driftbuien. Heel heftig voor hem en de rest van het gezin. Van de week hebben we in mijn praktijk we zo’n pestvoorval onder de loep genomen en heeft Milan de situatie met poppetjes opgesteld, zodat hij van een afstandje kon kijken wat daar nu eigenlijk gebeurde met hem en de ‘pester’.
Verder kijken
Om het pesten daadwerkelijk te stoppen is het namelijk heel belangrijk om verder te kijken dan alleen “hij deed dit en zei dat”. Hoe vreselijk pesten ook is, zelfs dit gedrag is het gevolg van iets wat op een diepere laag verscholen zit. Door deze onderliggende oorzaak zichtbaar te maken, verandert er al iets in de dynamiek tussen de kinderen. Bij Milan deden we dat zo.
Van boos naar verdrietig
Met een zelfgeschreven verhaal introduceerde ik de ‘wetmatigheden’ van groepsdynamieken. Na hierover nagepraat te hebben, zette Milan de pestsituatie met poppetjes neer en gaf met de emotiekaarten aan hoe hij zich toen voelde: Geschrokken, Bang, Klein, Boos en Te Druk. “En bij hem is er heel veel boosheid!”, voegde Milan er meteen aan toe, wijzend op de ‘pester’.
Ik vroeg Milan om eens rustig naar de situatie te kijken en informeerde of hem iets opviel. “We staan tegenover elkaar en er is veel boosheid tussen ons”. En na even stil te zijn geweest, voegde hij eraan toe: “Hij staat alleen en ik ben met mijn vrienden”. Daarna herinnerde hij zich ook dat de jongen graag met een andere groepje van 4 kinderen had willen spelen, maar niet mee mocht doen. En spontaan veranderde Milan het emotiekaartje bij de ‘pester’ van Boos naar Verdrietig. Dit inzicht maakte dat Milan voorbij het pantser van opgeblazen boosheid van de ‘pester’ kon kijken en zien wat er eigenlijk aan de hand is. De jongen voelde zich buitengesloten. Dit besef maakte dat Milan zich al minder klein voelde. Ik heb Milan daarop uitgenodigd om zijn poppetje tegen dat van de buitengesloten jongen te laten zeggen: “Jij zit bij ons in de klas en hoort er ook bij.”
Uitsluiting
Uit breinonderzoek is gebleken dat de pijn van buitengesloten worden uit een sociale groep dezelfde hersengebieden activeert als bij fysieke pijn. Het doet met andere woorden echt pijn, bijna fysiek pijn! Niet zo gek dus dat deze jongen daar heftig op reageert. In dit geval met lastig gedrag, gedrag dat niet OK is. Gedrag dat het gevolg is van iets dat op de onderlaag van de groepsdynamiek in de klas niet in balans is. Alleen al door dit te zien en de jongen te laten weten dat hij erbij hoort, verandert er iets.
Je plek innemen
Nu zichtbaar was geworden wat maakte dat de ‘pester’ had gepest, was het ook zaak om ervoor te zorgen dat Milan meer zijn eigen plek ging innemen. Opdat hij bij een andere disbalans in de groepsdynamiek niet weer makkelijk de gepeste zou worden. We deden daar een poweroefening voor, waarna Milan met de emotiekaarten aangaf zich Krachtig en In Balans te voelen!
Zien = verbinden
Dit voorbeeld toont hoe waardevol zien is! Zien leidt tot inzien, begrijpen en verbinding! En aangezien inzicht bij hoog sensitieve kinderen naadloos aansluit bij het diepgaande nadenken wat ze van nature zoveel doen, landt het diep en leidt het altijd tot meer zelfvertrouwen!
Meer informatie
- Met de hele klas kijken naar de groepsdynamiek en die positief veranderen? Dat kan! Ik kom graag met GroepsGeluk – deze vorm van systemisch werken met groepen – naar school!
- Wordt jouw kind gepest? Wens je dat hij ook meer in zijn kracht staat? Je kind is van harte welkom bij een stukje Eigentijdse Kids Begeleiding!