Afgelopen zomer maakte Lianne een afspraak voor een Geboorte in Kaart, omdat ze haar dochter Saar van 4 jaar beter wilde begrijpen en ze het vermoeden had dat hun botsingen terug te voeren waren naar de zwangerschap en geboorte van Saar.
Moeite met slapen
Hoewel moeder en dochter gek op elkaar zijn, botsen ze regelmatig en dat levert aardig wat stress op in het gezin. De spanningen lopen vooral op als Saar moet gaan slapen. Dat vindt ze eng. Ze heeft veel last van nachtmerries en plast regelmatig in haar bed. Daarnaast heeft Saar een enorme behoefte aan controle. Ze heeft zo graag de regie dat ze behoorlijk bazig kan doen als ze speelt met haar vrienden en jongere broertje. Als zij niet meegaan in wat Saar wil, raakt ze helemaal overstuur en wordt ze boos en verdrietig. Lianne vindt het lastig om dit overheersende gedrag van haar dochter te begrijpen en merkt dat ze hier ook een oordeel over heeft, wat van invloed is op hun band. Lianne wil dit veranderen en bracht samen met Juliska de geboorte van haar dochter in kaart.
Preconceptie
We begonnen bij de periode van vóór de conceptie. Dat was een periode waarin Lianne veel druk ervaren heeft, want het lukte niet om spontaan zwanger te worden. Na één jaar hebben Lianne en haar man hulp gezocht, waarna ze vrij snel zwanger raakte. De spanningen uit deze periode hebben uiteraard ook invloed gehad op haar dochter.
Zwangerschap
De zwangerschap was een overwegend fijne periode. Wel was er soms stress door een drukke baan en hun verhuizing. Ook maakte Lianne zich op achtergrond zorgen over de baby en was ze bang om haar te verliezen. Lianne: “Misschien had dat te maken met het feit dat de zwangerschap niet vanzelf kwam. Ik heb toen ervaren dat je het soms niet voor het zeggen hebt. Aan de andere kant is het ook een oude angst. Ik ben altijd bang geweest om dierbaren te verliezen.” Ook vertelde Lianne dat ze zich nu realiseerde dat ze het spannend vond om een kindje in de wereld te brengen, omdat ze die zelf vaak als overweldigend en minder veilig heeft ervaren.
Hoe is dit voor de baby geweest? Een baby wordt niet alleen via de navelstreng gevoed met voedingsstoffen en zuurstof van de moeder, maar ook met alle emoties en spanningen die zij (en in mindere mate de vader) ervaart. Deze ervaringen liggen opgeslagen in het lichaamsgeheugen, waar ze een imprint vormen. In het geval van Saar kan bijvoorbeeld de overtuiging zijn ontstaan dat de wereld een onveilige plek is. Aangezien het lichaamsgeheugen een woordeloos geheugen is, is ze zich hier niet bewust van en tegelijkertijd heeft het wel invloed op hoe ze in het leven staat en haar ervaringen interpreteert.
Langdurige geboorte & vastzitten
Na 37 weken en 2 dagen diende Saar aan. Lianne en haar man wilden graag in het ziekenhuis bevallen. Daar ging het eerste deel van bevalling heel goed. Lianne kon de weeën prima opvangen en had een goede samenwerking met Saar. Totdat de persweeën kwamen. Die duurden 2,5 uur, want Saar bleek vast te zitten. Lianne wist zich geen raad met de heftigheid van de persweeën en de verloskundige had dat niet in de gaten. Lianne raakte uitgeput en voelde zich machteloos. Uiteindelijk werden er flink wat medische interventies toegepast (een knip, duwen op de buik en de vacuümpomp) om Saar geboren te laten worden.
Hoe is dit voor de baby geweest? Bij dit soort heftige geboortes is het heel logisch dat je als moeder uit contact gaat met de baby. Voor zo’n klein kindje is dit heel beangstigend. Want naast de pijn en het zuurstofgebrek door het vastzitten, leek het voor haar ook alsof haar moeder opeens weg was. Ze had geen idee of en wanneer ze weer terug zou komen en ook niet wanneer er licht aan het einde van de tunnel zou zijn. Daarnaast hebben medische interventies – hoe noodzakelijk die soms ook zijn – ook een grote impact op een baby.
Lianne ziet nu duidelijk hoe heftig dit voor Saar geweest moet zijn. “Zo heeft de baby dat niet gewild. Haar geboorte is helemaal overgenomen en dat moet haar een enorm gevoel van machteloosheid hebben gegeven.” Lianne ziet dit nog regelmatig terug in het leven van Saar. “Ze wil alles zelf in de hand wil houden en reageert angstig, als het haar uit handen wordt genomen. Zij is niet bang voor pijn en prikkels, zoals ik, maar ze wordt bang als ze iets niet zelf mag doen en anderen bepalen hoe het gaat.” Saar leeft als het ware nog haar niet vervulde geboortebehoefte aan autonomie en ook de angst die ze toen ervaren heeft. Als prikkelzoekend hooggevoelig meisje is haar behoefte aan autonomie sowieso groot, maar omdat die tijdens haar geboorte niet vervuld werd, schiet ze daar nu regelmatig in door. Ook het vastzitten (her-)leefde ze als klein meisje door soms met haar hoofd tegen de grond te bonken als het niet liep zoals zij wilde. Zo kwam haar nog niet verwerkte geboorteverhaal tot uiting.
Het effect
Tijdens de Geboorte in Kaart sessie ervoer Lianne al hoe waardevol het voor haarzelf was om te praten over deze periode en ruimte te maken voor haar emoties. Lianne: “Door jouw vragen en uitleg werd alles in een bredere context geplaatst en ging ik mijn dochter en onze botsingen beter begrijpen. Ik snap nu ook waarom Saar regelmatig boos op me is en ze me soms ‘Je laat me niet gaan’ toeschreeuwt. Dat heeft te maken met die angst die ik voelde om haar op een voor mij overweldigende wereld te zetten.”
Kort na deze sessie vertelde Lianne haar dochter over haar start aan de hand van het door Juliska geschreven geboorteverhaal. Met name het stuk over het vastzitten en het alleen voelen, maakte diepe indruk op haar.
Lianne: “Geboorte in Kaart heeft een groot verschil gemaakt voor zowel Saar als mijzelf. Ik voel me nu losser ten opzichte van haar. Voorheen schoot ik soms door in het heel lief zijn naar haar, als een soort compensatie. Nu stel ik meer grenzen, op liefdevolle en krachtige manier. Soms vind ik dat nog moeilijk, maar dan laat ik dat mijn man doen en leer ik ervan.” Verder vertelt Lianne dat ze voorheen een oordeel had over de power van Saar en was ze bang dat ze daar niet tegenop kon. Hierdoor gaf ze vaak toe. “Door Geboorte in Kaart zie ik mijn dochters authentieke zelf veel meer en dat geeft Saar veel rust. Daar waar ik eerst dacht dat ik bepaald gedrag van Saar moest veranderen – het gedrag waar ik zelf last van had – en ook bang was voor het maatschappelijke oordeel erover, daar kan ik haar nu helemaal accepteren zoals ze is! En dat maakt een wereld van verschil voor ons alle twee!”
Lianne realiseerde zich ook dat het belangrijk was om met haar eigen oude angsten, die door de geboorte van Saar, opnieuw getriggerd waren, aan de slag te gaan en deed daarvoor een Opvoedopstelling (lees hier over deze opstelling).